پا یا زانوی ضربدری، درمان و دلایل آن

به عارضه پا یا زانوی ضربدری، والگوسِ بیش از حد و زانوی برون‌گرد نیز گفته می‌شود. مشخصات اصلی این عارضه نزدیک شدن مفاصل ران‌ها به یکدیگر و چرخش داخلی آن‌ها است که معمولاً هنگامی رخ می‌دهند که فرد مفاصل ران‌های خود را خم می‌کند (در حقیقت زانو از محور وسط بدن دور شده و به سمت بیرون می‌چرخد).

این وضعیت به نزدیک شدن زانو‌ها به یکدیگر در زمان پایین رفتن در حرکت اسکات یا در موقع فرود آمدن روی زمین نیز شبیه است. معمولاً هنگامی که فرد در طول ضربدری شدن پاها بر روی یک پا می‌ایستد طرف دیگر لگن او پایین می‌آید.

اغلب قوس کف پای افراد مبتلا به پا یا زانوی ضربدری افتاده و قوزک داخلی آن‌ها نیز به طور کلی از استخوان قوزک بیرونی‌شان پایین‌تر است. عموماً بزرگسالان مبتلا به پای ضربدری اصلاح نشده مستعد آسیب‌دیدگی و مشکلات مزمن زانو مانند نرم شدن غضروف و استئوآرتریت (آرتروز) هستند، که خود این مشکلات نیز باعث بروز درد و مشکلات شدیدی در راه رفتن می‌شوند.

پای ضربدری می‌تواند باعث بروز درد زانوی پاتلوفمورال، پارگی رباط متقاطع جلویی  و سندرم ایلیوتیبیال باند شود. این عارضه همچنین می‌تواند منجر به بروز سندرم اسکات زشت شود.