بدون شک مهمترین قسمت درمان شکستگی
ها توانبخشی یا Rehabilitation آن ها است. در اغلب شکستگی ها نیازی به جا اندازی وجود ندارد. در
اغلب شکستگی ها نیازی به بی حرکت کردن وجود ندارد ولی در همه شکستگی ها باید بازپروری انجام شود و نتیجه درمان بطور
مستفیم متاثر از نتیجه بازپروری است.
توانبخشی یا فیزیوتراپی چگونه انجام میشود؟
مرحله توانبخشی بلافاصله پس از شروع درمان شکستگی آغاز میشود.
هدف از توانبخشی دو چیز است. اول اینکه کارآیی اندام را تا حد ممکن حفظ کنیم و مانع
از کاهش کارآیی آن در طول مدت درمان شویم و دوم اینکه وقتی شکستگی در حال جوش خوردن است سعی کنیم
کارآیی از دست رفته آنرا به آن برگردانده و کارکرد Function آنرا به وضعیت قبل از شکستگی
برگردانیم. برای توانبخشی، بیمار باید تحت نظر یک فیزیوتراپیست کارآزموده باشد مگر در
شکستگی های جزئی که با آموزش، خود بیمار میتواند اقدامات مورد نیاز را انجام دهد. نکته
بسیار مهمی که باید به آن توجه داشت نحوه انجام فیزیوتراپی است.
مهمترین قسمت توانبخشی که زیر نظر یک متخصص
فیزیوتراپی انجام میشود انجام انقباضات عضلانی، حرکات اندام و نرمش های لازم است. متخصص
فیزیوتراپیست این حرکات را به بیمار آموزش داده و آنها را در کلینیک فیزیوتراپی انجام
میدهد ولی قسمت اعظم کار باید به توسط خود بیمار و در منزل انجام شود.
اشتباه بزرگی که در اکثر بیماران وجود دارد اینست که توانبخشی
را متخصص فیزیوتراپی و در کلینیک فیزیوتراپی انجام میدهند. این فکر مطلقا اشتباه بوده
و پیروی از آن موجب مشکلات جبران ناپذیری برای بیمار میشود. قسمت عمده توانبخشی ، انجام
حرکات و نرمش های مخصوص است و وظیفه متخصص فیزیوتراپیست آموزش آنها به بیمار بوده و وظیفه
بیمار انجام آن نرمش ها بطور مکرر و مداوم در منزل است. تنها انجام مداوم نرمش ها است
که میتواند تضمین کننده یک بازپروری مناسب و بدست آوردن یک نتیجه مناسب از درمان شکستگی
باشد.
کلینیک فیزیوتراپی رادمان در راستای آموزش صحیح بیماران و راحتی انجام تمرینات در منزل برای اولین بار تمرینات را به صورت تصویری و توضیحی برای بیماران عزیز از طریق پرینت یا ایمیل و یا تلگرام ارسال مینماید.
بیمار باید از اندام درمان شده اش مانند قبل از شکستگی استفاده کرده و آن را در فعالیتهای
روزمره بکار گیرد مگر کارهای خاصی که پزشک آنها را ممنوع کرده باشد.
بازپروری بعد از درمان باز شکستگی چگونه است؟
وقتی که شکستگی بیمار به وسیله جراحی و با استفاده از ایمپلنت هایی مثل پیچ، پلاک
یا نیل بیحرکت و فیکس شده است بیمار باید هر چه زودتر حرکات تمامی مفاصل اندامش
را شروع کند. دیر شروع کردن این حرکات موجب خشک شدن مفصل میشود.
این حرکات دو دسته اند. دسته ای از حرکات بصورت غیر فعال یا پاسیو Passive انجام
میشوند. به این معنا که خود بیمار مفصل را با قدرت عضلات اطراف آن حرکت نمیدهد
بلکه مفصل را با دست گرفته و آنرا خم و راست میکند و یا فرد دیگری مفصل او را خم
و راست میکند. دسته ای دیگر از حرکات بصورت فعال یا اکتیو Active انجام میشوند
یعنی بیمار با استفاده از قدرت عضلات اطراف مفصل، آن مفصل را خم و راست میکند.
به تدریج که حرکات مفصل به وضعیت مطلوبی رسید بیمار با اضافه کردن
وزنه هایی به اندام، سعی در انجام نرمش هایی برای افزایش قدرت عضلات اطراف شکستگی میکند.
هرچه قدرت عضلات اطراف شکستگی بیشتر باشند شکستگی زودتر جوش میخورد.
غفلت از حرکات لازم برای بازپروری اندام شکسته شده موجب افزایش تورم اندام، کاهش قدرت
عضلانی و از همه بدتر محدود شدن حرکات مفصلی در اندام شکسته شده گشته و میتواند عوارض
جبران ناپذیری را بدنبال داشته باشد.
فیزیوتراپیست برای کنترل درد و تورم دستتان، از یکی از درمانهای تسکینی گرم یا سرد یا تحریک الکتریکی استفاده میکند.
فیزیوتراپیست ، برای جلوگیری از ناتوانی دراز مدت شما کارهای زیادی انجام میدهد، از جمله:
• برگرداندن دست به سطح خوبی از آمادگی
• بازیابی کامل حرکت و قدرت مچ دست به شکلی بیخطر، در خلال دوره بهبود
• ارزیابی شکستگی برای اطمینان از اینکه میتوانید بدون هیچ خطری به فعالیتهای کاری و خانگی قبلیتان برگردید.
• هدایت شما برای یک بازگشت بیخطر به
ورزش و سایر فعالیتهای قبلی (بازگشت زودهنگام به فعالیتها بعد از یک
شکستگی ریسک یک شکستگی دیگر را بالا میبرد)
• توصیه به استفاده از تجهیزات حفاظتی، مثل محافظ مچ دست، برای استفاده در حین ورزش