سه شنبه, ۱۳ بهمن ۱۳۹۴، ۰۹:۰۵ ق.ظ
علت ها و دلایل
پای
نوزادان به علت حالت تاشده ی بدن در رحم مادر، به حالت پرانتزی است. هنگامی
که کودک شروع به راه رفتن می کند و پاهایش توانایی تحمل وزن بدن را به دست
می آورند (حدودا در سن 12 تا 18 ماهگی)، حالت پرانتزی پاها به تدریج به
شکل طبیعی در می آید.
تا حدود 3
سالگی کودک قادر خواهد بود در حالتی بایستد که مچ پاها از هم فاصله داشته و
زانوها در تماس با یکدیگر قرار داشته باشند. چنانچه هنوز خمیدگی پاها
برطرف نشده باشد، گفته می شود که کودک دارای پا (زانوی) پرانتزی است.
پای پرانتزی ممکن است در اثر بیماری های زیر ایجاد شود:
رشد غیر طبیعی استخوان
بیماری بلانت
انواع شکستگی ها
شکستگی
استخوان ممکن است از یک مو برداشتن ساده تا شکستگی کامل متفاوت باشد.
استخوان ممکن است به صورت طولی یا عرضی بشکند، از چند نقطه بشکند و یا به
چندین تکه تبدیل شود. معمولا استخوان در صورتی که تحت فشاری بیش از حد تحمل
قرار بگیرد، دچار شکستگی می شود. هر زمان احتمال دادید که به شکستگی
استخوان دچار شده اید، بلافاصله به پزشک مراجعه کنید.
سرب یا فلوراید سمیت
نرمی استخوان
نرمی
استخوان یک بیماری ناشی از تغذیه ی نامناسب است و هنگامی ایجاد می شود که
به میزان کافی ویتامین D، کلسیم و یا فسفات به بدن نرسد. نرمی استخوان موجب
عملکرد ضعیف استخوان های در حال رشد، نرم شدن و ضعیف شدن استخوان ها و
توقف رشد می شود و در موارد شدید میتواند بدشکلی و ناهنجاری های اسکلتی را
به دنبال داشته باشد. ویتامین D به جذب کلسیم و فسفات از روده کمک می کند.
شما می توانید ویتامین D مورد نیاز بدنتان را از منابع غذایی مانند شیر،
تخم مرغ و ماهی به دست آورید، اما بدن شما نیز با قرار گرفتن در معرض نور
خورشید می تواند خودش ویتامین D بسازد. کمبود ویتامین D باعث می شود که بدن
نتواند سطوح کافی از کلسیم و فسفات مورد نیاز را تامین کند. در این صورت
بدن هورمون هایی ترشح می کند که موجب آزاد شدن کلسیم و فسفات از استخوان ها
می شود. وقتی استخوان ها با کمبود مواد معدنی مواجه می شوند، دچار نرمی و
ضعف می شوند.
علائم و نشانه ها
علایم بیماری پا (زانوی) می تواند موارد زیر را شامل شود:
در هنگام ایستادن و قرار گرفتن مچ پاها در کنار یکدیگر، زانوها با فاصله از هم قرار می گیرند.
قوس هر دو زانو به یک اندازه است (قوس متقارن)
زانوها پس از 3 سالگی همچنان پرانتزی است.
تشخیص
معاینات و آزمایشات
پزشک اغلب
با نگاه کردن به کودک می تواند پای پرانتزی را تشخیص دهد. هنگامی که کودک
به پشت خوابیده است، می توان فاصله ی بین زانوهایش را اندازه گیری کرد.
ممکن است برای رد کردن نرمی استخوان، آزمایش خون نیاز باشد.
در موارد زیر از عکسبرداری توسط اشعه X استفاده می شود:
سن کودک 3 سال یا بیشتر باشد.
قوس پاها در حال تشدید باشد.
قوس دو زانو یکسان نباشد.
سایر معاینات احتمال بیماری را بدهند.
عوارض
چنانچه پای پرانتزی برطرف نشود و تحت درمان قرار نگیرد، می تواند در طول زمان موجب آرتروز زانو یا لگن شود.
زمان مراجعه به پزشک
چنانچه کودک شما پس از 3 سالگی دارای پا (زانوی) پرانتزی است و یا این وضعیت در حال پیشرفت است، به پزشک مراجعه کنید.
راه ها و روش های درمان
در مورد
پای پرانتزی مگر در شرایط حاد، هیچ روش درمانی توصیه نمی شود. کودک باید
حداقل هر 6 ماه یک بار نزد پزشک برده شود. چنانچه وضعیت بیماری شدید است و
یا کودک به بیماری دیگری نیز مبتلا است، می توان از زانوبند طبی، کفش مخصوص
یا آتل استفاده کرد، اما میزان تاثیر آن ها مشخص نیست. گاهی اوقات در
موارد شدید زانوی پرانتزی، به منظور تصحیح بدشکلی در نوجوانان از عمل جراحی
استفاده می شود.
ورزش ها و حرکات اصلاحی
در حالی که
ورزش هایی که در زیر ارائه شده است نمی تواند به طور کامل پای پرانتزی را
درمان کند، اما می تواند وضعیت پاها را بهبود بخشد و آن ها را تقویت کند و
از شدت این وضعیت بکاهد. برخی از ورزش های زیر در صورتی که توسط کودک انجام
شوند، می توانند نتایج بسیار خوبی در بر داشته باشند، لذا ارزش امتحان
کردن را دارند.
یوگا: یوگا
ورزش خیلی راحتی نیست. چنانچه به زانوی پرانتزی مبتلا هستید، برای انجام
راحت تر ورزش یوگا، می توانید با استفاده از طناب مخصوص، پاهایتان را
ببندید. یوگا به انعطاف پذیری و تناسب بدن کمک می کند و موجب بهبود وضعیت
می شود.
پیلاتس:
پیلاتس از این نظر که موجب بهبود وضعیت و تناسب بدن می شود، با یوگا مشابه
است. تمرینات مخصوص پیلاتس می تواند موجب تقویت عضلات پاها شود.
ماساژ
درمانی: این روش معمولا بر روی کودکان انجام می شود و در صورتی که به طور
منظم انجام شود، می تواند شدت وضعیت را کاهش دهد. ماساژ درمانی شامل حرکات
چرخش پاهاست که توسط فیزیوتراپ انجام می شود تا پاها در حین رشد، صاف شوند.
یکی از روش های مفید این است که ابتدا پاها را راست کنید و سپس خم کنید و
به بالا به سمت سینه بیاورید. باید این کار را چندین بار انجام دهید تا
نتیجه بگیرید.
تقویت پا:
با انجام ورزش های استقامتی می توانید به تقویت ماهیچه های اطراف زانو کمک
کنید و در نتیجه از فشار موجود بر روی پاهای خمیده بکاهید. این تمرینات
مخصوصا در مورد افرادی که پای آن ها به میزان جزئی پرانتزی است، موثرتر
است. طی این تمرینات، یک وزنه در بین پاها قرار می گیرد و در این حالت پاها
خم و راست می شود.
باید پاها
را تا جایی که باسن را لمس کنند، خم کنید. این کار را هر چند بار که می
توانید تکرار کنید. برای شروع از وزنه های سبک مثل بالش استفاده کنید و با
پیشرفت تدریجی، از وزنه های سنگین تر مثل دمبل استفاده کنید.
تمرینات کششی زیر برای درمان پای پرانتزی مفید است:
۱)در حالی که رو به شکم خوابیده اید مچ پا را به خارج چرخانده و زانو را راست کنید تا قسمت داخلی ران تحت کشش قرار گیرند.
۲)در وضعیت ایستاده در کنار میز از پهلو
قرار گیرید و به ترتیب یک پا را به طور مستقیم بالای آن بگذارید. سپس پای
تکیه را دورتر نگه دارید و با تنه به طرف پایی که روی میز قرار دارد ، خم
شوید.
۳)در وضعیت نشسته با گرفتن مچ پا آن را به حالت چرخش به خارج ببرید.
۴)در وضعیت نشسته به حالت قورباغه با کمک
دستها، تنه را از زمین جدا کرده و با فشار کنترل شده جانب داخلی ساق بر روی
زمین به کشش عضلات داخلی زانو بپر دازید .
۵)در وضعیت ایستاده قرار گیریددر حالی که
پاها را از یکدیگر دور می کنید از ناحیه جانب داخلی مچ به زمین فشار آورید.
می توان برای کمک به کشش ناحیه کشاله و داخلی ساق ، دست موافق پای تحت کشش
را بر روی ناحیه خارجی ران در بالای مفصل زانو قرار داده و ران را به طرف
داخل و پایین فشار آورید.
برای درمان پای پرانتزی راهکار های زیر ارائه شده است:
۱ -تصحیــح راه رفتن به صورتی که پنجه مستقیم و در مسیر خط پیشرفت قرار گیرد
۲ -زمان راه رفتن زانوها را بهم نزدیک کنید.
۳- زانوها در زمان نشستن بهم نزدیک کنید و یا ببندید.
۴ -ماساژ با روغن زیتون،روغن با بونـه،روغن گردو،روغن بادام تلخ،که مقداری گرم شده باشد صبح و شب.
۵- پیاده روی در مسیرمناسب با کفش مناسب تا بهبودی عارضه
۶- تقویت عضلات ساق،زانو،ران،کمـر
۷- راه رفتن در استخر آب گرم در هفته حداقل دو روز کمک به درمان زانوی پرانتزی می کند
۸-کاهش هرگونـه فشاری از روی سیستم عصبی و بدنـی.
۹- پرهیز از نشستن در وضعیت چهار زانو
۱۰- تصحیح کفش و تعویض کفشهایی که سائیدگی جانب خارجی آنها بیشتر از حد معمول است
11-راه رفتن روی لبه داخلی کف پا
