دوشنبه, ۷ دی ۱۳۹۴، ۱۲:۱۲ ب.ظ
تصاویر زیر:
عصب
سیاتیک و شاخه های انتهایی آن (عصب تیبیال و پرونئال مشترک) به عضلات پشت
ران، ساق پا و پا (کف پا و پشت پا) عصب دهی می کنند. شاخه های انتهایی عصب
سیاتیک همچنین در عصب دهی به پوست ساق پا، پا (کف پا و پشت پا)، مفاصل زانو
و مچ پا نیز نقش دارند.عصب سیاتیک شامل اعصاب نخاعی L4-L5 و S1-S2-S3 است.
شاخه های جانبی عصب سیاتیک
شاخه های جانبی شامل:
*شاخه های مفصلی جهت مفصل ران (مفصل هیپ)
*شاخه
های عضلانی جهت عضلات دوسر رانی (بایسپس فموریس)، نیم غشایی (سمی
ممبرانوسوس) ، نیم وتری (سمی تندینوسوس) و قسمت ایسکیال عضله نزدیک کننده
بزرگ (اداکتور ماگنوس)
شاخه های انتهایی عصب سیاتیک
*عصب درشت نئی یا عصب تیبیال (Tibial nerve)
*عصب نازک نئی مشترک (Common fibular nerve) یا عصب پرونئال مشترک (Common peroneal nerve )
یک نکته:
عصب
جلدی رانی پشتی (Posterior femoral cutaneous nerve) همانند عصب سیاتیک از
شبکه ساکرال منشاء می گیرد که از سوراخ سیاتیک بزرگ و از زیر عضله
پیریفورمیس از لگن خارج شده و به پشت ران رفته به صورتیکه تا مچ پا امتداد
می یابد. شاخه های انتهایی عصب جلدی رانی پشتی با عصب سورال (شاخه ای از
عصب تیبیال) ارتباط می یابد.
عصب
جلدی رانی پشتی دارای شاخه های جانبی متعددی است که برخی از شاخه های آن
در عصب دهی به پوست نواحی پشتی و داخلی ران، پوست قسمت پوپلیتئال (رکبی) و
ناحیه فوقانی سطح پشتی ساق نقش دارند.